Nerwica natręctw jest lękowym zaburzeniem o charakterze kompulsywno-obsesyjnym. Polega na wykonywaniu czynności, które nie mają żadnego praktycznego celu. Cierpiący na tego typu nerwicę odczuwa przymus potarcia określoną ilość razy danego przedmiotu, wypowiedzenia w myślach zrytualizowanej formułki, mrugnięcia okiem na znak gotowości do wykonania pracy. Nerwica natręctw jest przypadłością niezwykle przykrą i przeszkadzająca w czynnościach codziennych. Statystyki mówią, że na świecie chorobą tą dotknięta jest średnio co dziesiąta osoba.

Natrętne myśli bardzo często łączą się z lękami i depresjami, człowiek boi się, że jeśli nie wykona danej czynności, stanie się coś niedobrego. Zaniechanie zrytualizowanej czynności powoduje u chorego frustrację i cierpienie.

Nerwica natręctw objawia się obsesyjnym myśleniem o danej czynności, np. o myciu rąk, ciągłym rozmyślaniu nad danym zagadnieniem czy problemem. Chory zdając sobie sprawę z bezcelowości swych poczynań analizuje sytuacje życiowe na różne sposoby, wymienia w myślach wszystkie za i przeciw danego wyboru, kilkanaście razy powtarza rozmaite warianty wyjścia z określonej sytuacji. O ile przesądy sportowców, aktorów czy piosenkarzy nie są specjalnie groźne i nie wpływają znacząco na życie zawodowe i prywatne, o tyle cierpiący na nerwicę człowiek nie jest w stanie nieraz wykonać prostej czynności bez uprzedniego zrealizowania szeregu uporczywych, całkowicie zajmujących jego umysł natręctw.

Obsesje nerwicy natręctw mogą przejawiać się uporczywym myśleniem o bluźnierstwach i przekleństwach w miejscu kultu religijnego, myśleniem wbrew własnej woli o wyrządzeniu komuś bliskiemu krzywdy, notorycznym wyobrażaniem sobie nieprzyjemnych sytuacji związanych z chorobami i śmiercią. Kompulsywna strona choroby polega na niekontrolowanych silnych impulsach nakazujących kilkanaście razy powtarzać daną czynność, zdanie, słowo. Jednym z przejawów nerwicy natręctw jest perseweracja; chory nie potrafi powstrzymać się przed ciągłym odmawianiem jakiejś litanii, odtwarzaniem zasłyszanej gdzieś melodii czy piosenki, wyliczaniem jakichś pomyłek popełnionych w ciągu dnia, uprzytamnianiem sobie danej czynności, liczeniem do określonego pułapu liczbowego. Są to na tyle męczące myśli, że człowiek niejednokrotnie pod koniec pełnego ciągłego rozmyślania i powtarzania dnia jest kompletnie wycieńczony i psychicznie wyczerpany.

Nerwica natręctw według różnych teorii może mieć przyczyny biologiczne, psychologiczne bądź neurologiczne. Pierwsza z tych koncepcji mówi o zaburzeniach neuroprzekaźnikowych, dysfunkcjach mózgowych związanych z jądrem ogoniastym, korą czołową i korą obręczy. Druga zaś wskazuje na podświadome wypieranie przez człowieka myśli niepożądanych i zastępowanie ich czynnościami i myślami kompensacyjnymi. Neurolodzy zwracają uwagę na choroby (np. epilepsja i towarzyszące jej nieraz objawy nerwicowe) i urazy mózgu, które mogą powodować zaburzenia psychiczne.

Nerwicę natręctw leczy się za pomocą środków farmakologicznych, antydepresantów i neuroleptyków takich jak: fluwoksamina, paroksetyna, olanzapina, risperydon, sulpiryd. Skuteczną pomocą dla osób z nerwicą natręctw są często różnego rodzaju seanse psychoterapeutyczne. W ostateczności stosuje się zabiegi neurochirurgiczne.