asdasd
cukrzyca Grupa wsparcia:
                                       

cukrzyca

+ dopisz się do tej grupy

opis choroby/grupy wsparcia

Cukrzyca (diabetes mellitus) należy do najcięższych chorób metabolicznych. Wiąże się ona ze znacznie podwyższonym poziomem glukozy we krwi człowieka. Glukoza jest głównym, najważniejszym cukrem odpowiadającym za energetyczną gospodarkę organizmu ludzkiego. Zbyt wysoki cukier we krwi (hiperglikemia) spowodowany jest zaburzeniami działania insuliny, czyli hormonu peptydowego, który odpowiedzialny jest za procesy regulujące metabolizm. Część glukozy trafia do wnętrza komórek, część natomiast bezpośrednio do krwi. Jednakże nieprawidłowości w działaniu insuliny, jej zmniejszona produkcja przez komórki beta sprawia, że glukoza zamiast do komórek trafia w nieproporcjonalnie dużej ilości do krwi.

Wyróżnia się cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i cukrzycę wtórną.

Cukrzyca typu 1 (insulinozależna), jedna z najczęściej występujących odmian tej choroby, występuje głównie u młodych ludzi, dzieci i młodzieży, osób przed 30 rokiem życia. Jest to bardzo niebezpieczna dla organizmu ludzkiego choroba – dochodzi podczas niej do niszczenia komórek beta, co w efekcie prowadzi do drastycznej ilościowej zmiany cukru we krwi. Do objawów cukrzycy typu 1 zaliczyć należy: senność, uczucie zmęczenia, wyczerpania, częstomocz, problemy ze wzrokiem (rozmyte, nieostre widzenie), zwiększenie pragnienia, wzmożony apetyt i spożywanie większej ilości posiłków przy równocześnie obniżającej się wadze ciała, nudności, zmiany skórne, problemy z gojeniem się ran; u kobiet ponadto może wystąpić zapalenie pochwy. W leczeniu wykorzystuje się podawanie insuliny, zaleca się również prowadzenie trybu życia opartego na racjonalnym odżywianiu się i ćwiczeniach ruchowych.

Cukrzyca typu 2 (insulinoniezależna), zwana też z racji swego występowania cukrzycą dorosłych (ok. 80% cukrzyków cierpi na tę odmianę), jest chorobą, która polega na zwiększeniu odporności organizmu na działanie insuliny. Mechanizm ten jest równie groźny, co sam brak czy obniżenie poziomu produkowanej w organizmie insuliny. Insulinoniezależna cukrzyca często idzie w parze z otyłością chorego i nadciśnieniem tętniczym, które z kolei rodzą dodatkowe komplikacje i wynikające z tego stanu powikłania. Cukrzyca ma to do siebie, że rzadko występuje w czystej postaci bez dodatkowych problemów zdrowotnych. Leczenie jest znacznie utrudnione, gdy w grę wchodzą jeszcze inne schorzenia wynikające choćby z nadwagi. W leczeniu cukrzycy dorosłych lekarze zalecają odpowiednią dietę, aktywność ruchową, przepisywane są – w zależności już od stanu pacjenta – różne leki przeciwcukrzycowe.

Cukrzyca ciężarnych pojawia się u kobiet w ciąży; choroba trwa do momentu rozwiązania ciąży. U kobiet, które przeszły przez tę odmianę cukrzycy wzrasta średnio o 30% ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 w ciągu najbliższych kilkunastu lat. (Mechanizm tej choroby jest podobny do tego, znanego z typu 2 cukrzycy, u pacjentki bowiem wykształca się insulinoodporność). Cukrzyca ciężarnych jest bardzo niebezpieczna dla płodu, niezbędne zatem są tu regularne konsultacje ze specjalistą i badania przesiewowe, które pomagają określić, w jakim stopniu zdrowie płodu i matki są zagrożone. Wymienia się kilka grup kobiet podwyższonego ryzyka – kobiety po 35 roku życia, matki kilkorga dzieci, matki rodzące wcześniej dzieci chore, kobiety otyłe, kobiety z nadciśnieniem tętniczym. Ryzyko zachorowania zwiększają też przypadki występowania cukrzycy w rodzinie kobiety. Leczenie odbywa się za pomocą wprowadzenia ścisłej diety, czasem niezbędna okazuje się insulinoterapia. Leczenie może kończyć się w momencie narodzin dziecka, nieraz jednak do pełnego wyleczenia potrzebna jest jeszcze kilkutygodniowa terapia.

Cukrzyca wtórna występuje stosunkowo rzadko. Powodem jej wystąpienia może być stosowanie różnych leków (leki moczopędne, sterydowe, leki aplikowane podczas schorzeń układu krążenia), genetycznie uwarunkowane przypadłości związane z przemianą materii, choroby gruczołów dokrewnych, niektóre choroby zakaźne (jak np. różyczka wrodzona), guzy nadnercza, zespół Cushinga, nieprawidłowości w funkcjonowaniu trzustki, niedożywienie lub przyjmowanie skrajnie nieodpowiednich racji żywieniowych.

Liczba osób cierpiących na cukrzycę jest przerażająca – w Polsce szacuje się, że żyje ok. 1,5 miliona cukrzyków, na całym świecie zaś jest ich przeszło 100 milionów. Tryb życia, z jakim dzisiaj mamy powszechnie do czynienia, sprawia, że coraz więcej młodych osób boryka się z problemami choroby cukrzycowej.



ostatnie artykuły związane z tą grupą wsparcia