
bulimia
+ dopisz się do tej grupy

Osoby chorujące na bulimię charakteryzują się chaotycznym zachowaniem związanym z jedzeniem. Po okresie objadania się dochodzi do prowokowania wymiotów, stosowania środków przeczyszczających czy intensywnych ćwiczeń fizycznych. Osoby z bulimią myślami skupiają się wokół jedzenie, mają obsesję na punkcie kontrolowania wagi swojego ciała. Wywoływanie wymiotów ma na celu ujarzmienie niekontrolowanego jedzenia oraz ma zapobiec tyciu.
Dopiero w latach 70. XX wieku, bulimia została uznana za oddzielne schorzenie zaburzenia łaknienia. Zjawisko bulimii staje się coraz powszechniejsze (występuje częściej niż anoreksja). Dotyczy ono około 10% młodych kobiet. U mężczyzn to zaburzenie występuje rzadziej.
Najczęstsze przypadki dot. starszych nastolatek oraz kobiet po 20. roku życia. Każdy przypadek różni się częstotliwością występowania napadów: od jednego na kilka miesięcy do nawet kilkunastu w ciągu dnia.
Anoreksja i bulimia mogą współistnieć u tej samej osoby i bez leczenia mogą utrzymywać się przez wiele lat.
OBJAWY
Bulimia jest znacznie trudniejsza do wykrycia od anoreksji, ponieważ nie dochodzi do zmiany masy ciała ani do zmiany sposobu odżywiania. Natomiast u takiej osoby dochodzi do zmian w sferze zachować i emocji:
* silne, ale fałszywe przekonanie, że jest się otyłym;
* obsesyjny stosunek do jedzenia oraz paniczny strach przed utyciem;
* znikanie w toalecie po posiłkach (w celu wywołania wymiotów);
* nadużywanie środków przeczyszczających, moczopędnych i lewatyw;
* zmienność nastrojów;
* zaburzenia zachowania, zachowania sekretne i izolacja towarzyska;
* okresy głodzenia się;
* nadmierne ćwiczenia fizyczne.
Występują również zmiany fizyczne:
* częste zmiany masy ciała;
* ból gardła, powiększenie ślinianek;
* pogorszenie stanu skóry;
* nieregularne miesiączkowanie;
* senność i chroniczne poczucie zmęczenie.
PRZYCZYNY
Przyczyny prowadzące do bulimii są różne. Istotną rolę mogą odgrywać czynniki dziedziczne i traumatyczne przeżycia, takie jak osierocenie czy molestowanie seksualne. Większość chorych ma niskie poczucie własnej wartości oraz cierpi z powodu depresji. Przejadanie jest pewną formą pocieszenia. Kiedy traci się kontrolę nad ilością spożywanego pokarmu, powstają wtedy wyrzuty sumienia, poczucie winy i wstydu, które w konsekwencji doprowadzają do wywoływania wymiotów lub stosowania środków przeczyszczających.
LECZENIE
Leczenie powinno być kierowane przez specjalistów w zakresie zaburzeń łaknienia, psychiatry, ale mogą być również przepisane środki przeciwdepresyjne.
Porady żywieniowe są istotne dla osób z bulimią tylko wtedy, jeśli są gotowe je zaakceptować. Takie wskazówki powinny być dodatkiem, a nie alternatywą, dla wsparcia emocjonalnego. Mogą pomóc w radzeniu sobie z niedoborami minerałów, uczuleniami i uzależnieniami, jakie mogą wystąpić jako skutek zaburzeń w odżywianiu.

Osoby chorujące na bulimię charakteryzują się chaotycznym zachowaniem związanym z jedzeniem. Po okresie objadania się dochodzi do prowokowania wymiotów, stosowania środków przeczyszczających czy intensywnych ćwiczeń fizycznych. Osoby z bulimią myślami skupiają się wokół jedzenie, mają obsesję na punkcie kontrolowania wagi swojego ciała. Wywoływanie wymiotów ma na celu ujarzmienie niekontrolowanego jedzenia oraz ma zapobiec tyciu.
Dopiero w latach 70. XX wieku, bulimia została uznana za oddzielne schorzenie zaburzenia łaknienia. Zjawisko bulimii staje się coraz powszechniejsze (występuje częściej niż anoreksja). Dotyczy ono około 10% młodych kobiet. U mężczyzn to zaburzenie występuje rzadziej.
Najczęstsze przypadki dot. starszych nastolatek oraz kobiet po 20. roku życia. Każdy przypadek różni się częstotliwością występowania napadów: od jednego na kilka miesięcy do nawet kilkunastu w ciągu dnia.
Anoreksja i bulimia mogą współistnieć u tej samej osoby i bez leczenia mogą utrzymywać się przez wiele lat.
OBJAWY
Bulimia jest znacznie trudniejsza do wykrycia od anoreksji, ponieważ nie dochodzi do zmiany masy ciała ani do zmiany sposobu odżywiania. Natomiast u takiej osoby dochodzi do zmian w sferze zachować i emocji:
* silne, ale fałszywe przekonanie, że jest się otyłym;
* obsesyjny stosunek do jedzenia oraz paniczny strach przed utyciem;
* znikanie w toalecie po posiłkach (w celu wywołania wymiotów);
* nadużywanie środków przeczyszczających, moczopędnych i lewatyw;
* zmienność nastrojów;
* zaburzenia zachowania, zachowania sekretne i izolacja towarzyska;
* okresy głodzenia się;
* nadmierne ćwiczenia fizyczne.
Występują również zmiany fizyczne:
* częste zmiany masy ciała;
* ból gardła, powiększenie ślinianek;
* pogorszenie stanu skóry;
* nieregularne miesiączkowanie;
* senność i chroniczne poczucie zmęczenie.
PRZYCZYNY
Przyczyny prowadzące do bulimii są różne. Istotną rolę mogą odgrywać czynniki dziedziczne i traumatyczne przeżycia, takie jak osierocenie czy molestowanie seksualne. Większość chorych ma niskie poczucie własnej wartości oraz cierpi z powodu depresji. Przejadanie jest pewną formą pocieszenia. Kiedy traci się kontrolę nad ilością spożywanego pokarmu, powstają wtedy wyrzuty sumienia, poczucie winy i wstydu, które w konsekwencji doprowadzają do wywoływania wymiotów lub stosowania środków przeczyszczających.
LECZENIE
Leczenie powinno być kierowane przez specjalistów w zakresie zaburzeń łaknienia, psychiatry, ale mogą być również przepisane środki przeciwdepresyjne.
Porady żywieniowe są istotne dla osób z bulimią tylko wtedy, jeśli są gotowe je zaakceptować. Takie wskazówki powinny być dodatkiem, a nie alternatywą, dla wsparcia emocjonalnego. Mogą pomóc w radzeniu sobie z niedoborami minerałów, uczuleniami i uzależnieniami, jakie mogą wystąpić jako skutek zaburzeń w odżywianiu.

- brak artykułów związanych z tą grupą
Dodaj nowy artykuł.

- Operacja języka (112)
zespół Beckwitha-Wiedemanna - Levicare - Producent sprzętu medycznego dla OzN (0)
forum medyczne - drukarka (0)
forum medyczne - MOPS (59)
zespół Beckwitha-Wiedemanna - ZESPOL BECKWITHA WIEDEMANNA (1474)
zespół Beckwitha-Wiedemanna - Sklep ze zdrową żywnością (0)
forum medyczne - Zespół Tolosy Hunta (12)
zespół Tolosy-Hunta - zespół Shwachmana-Diamonda (33)
zespół Shwachmana-Diamonda - Charakterystyka naszych dzieci z BWS (38)
zespół Beckwitha-Wiedemanna - Zespól cadalis (0)
CADASIL

Ostatnio szukane hasła:
rozyczka
promienica
dariera
currarino
suplementy
albinizm
narkomania
nadwaga
trzustki
trzustka
melnick
Autyzm
wszawica
kurzajka
autoradiografia
onanizm
samotnosc
sticklera
skóry
zaparcia
Najczęściej szukano:
zespol tietza woda w jadrach marcusa gunna uwarunkowania zdrowia choroba Andersa posurowicza krup wirusowy przykurcz oskrzeli osobowosc paranoidalna choroba dariera rak trzustki recklinghausena choroba stawow grzybica pochwy kraniostenoza wysypka pary romberg herbata czerwona klippel feila kryptosporydidoza